Λίγο Καβάφη..... για υπομονή

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΒΑΦΗΣ...Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις. Τους Λαιστρυγονας και τους Κύκλωπας, τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι, τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις, αν μέν’ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει. Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις, αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου, αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου. Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος. Πολλά τα καλοκαιρινά πρωινά να είναι που με τι ευχαρίστηση, με τι χαρά θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους· να σταματήσεις σ’ εμπορεία Φοινικικά, και τες καλές πραγμάτειες ν’ αποκτήσεις, σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ’ έβενους, και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής, όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά· σε πόλεις Aιγυπτιακές πολλές να πας, να μάθεις και να μάθεις απ’ τους σπουδασμένους. Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη. Το φθάσιμον εκεί είν’ ο προορισμός σου. Aλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου. Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει· και γέρος πια ν’ αράξεις στο νησί, πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο, μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη. Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξείδι. Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο. Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια. Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε. Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα, ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν

Έντεκα ολόκληρα χρόνια λείπεις από κοντά μας.

Έντεκα ολόκληρα χρόνια λείπεις από κοντά μας, μα από την σκέψη μας δεν έχεις λείψει ούτε λεπτό. Έφυγες έτσι, ξαφνικά, αφήνοντας τρία ανήλικα παιδιά και έναν απαρηγόρητο σύζυγο που σε λάτρευαν. Η μοίρα σου στέρησε τη χαρά να βλέπεις τα υπέροχα αγόρια που άφησες, να μεγαλώνουν, και σήμερα να είναι ολόκληρα παλληκάρια. Η ηρωίδα μητέρα σου φρόντισε να τους μεταλαμπαδεύσει τις αρχές και τις ηθικές αξίες που σε διέκριναν, κι’ εκείνα ακολουθούν πιστά το δρόμο της αρετής. Δεν έχουμε πάψει να νιώθουμε κάθε μέρα, κάθε στιγμή, την απουσία σου. Μας λείπει το γέλιο σου που έβγαινε αβίαστα μέσα από τα σπλάχνα σου. Μας λείπει ο αυθορμητισμός σου, μας λείπει η αγάπη για όλους που σκορπούσαν τα υπέροχα μεγάλα μάτια σου. Μας λείπουν τα λόγια σου που έφταναν στα αυτιά μας σαν γλυκιά μελωδία. Μας λείπει το φως που ακτινοβολούσε το πρόσωπό σου. Μας λείπουν τα τραγούδια από το στόμα σου, παρασύροντας μας όλους να σε ακολουθούμε αυτές τις άγιες μέρες που έρχονται. Μας λείπουν… γενικώς… μας λείπεις… ψυχή μου. Ο Θεός,... ας σ’ έχει σ’ έναν αντάξιο χώρο για την αιώνια ανάπαυση σου.