Η Δύναμη των Λέξεων . 'Άγνωστου Συγγραφέα'

Ορίζουν τη ζωή και την επαφή μας με τους άλλους, εκφράζουν σκέψεις και συναισθήματα, κι όμως, πόσο λίγο τις προσέχουμε! Είναι οι λέξεις. Τις «εκπέμπουμε» σε ευχές, προσευχές και κατάρες, για να ξορκίσουμε φόβους μας, να διώξουμε ή να ελκύσουμε κάποιον. Κι όμως, η δύναμή τους είναι Τέχνη, που προκαθορίζει τα γεγονότα. Δείτε λοιπόν τι έχουν να σας μάθουν οι επόμενες λέξεις! Αν τα αρχαία κείμενα λένε αλήθεια, ότι δηλαδή όλα ξεκίνησαν από τον «αρχικό λόγο», τότε ο κόσμος μας ζει από τον κραδασμό αυτού του πρώτου ήχου. Όλα είναι ένας παλμός. Άλλοτε «αόρατος», όπως οι σκέψεις μας, και άλλοτε «ορατός», όπως οι λέξεις μας. Κάθε λέξη που χρησιμοποιούμε έχει μια δυναμική. Είναι δύναμη, γιατί με τον παλμό της αλλάζει το χωροχρόνο μέσα στον οποίο ζούμε και ανάλογα με το πώς θα ειπωθεί μπορεί να ενταχθεί στον πρωταρχικό παλμό του λόγου ή να είναι αντίθετη στον κοσμικό ρυθμό. Κι έχει μια δυναμική, γιατί είναι προπομπός δράσεων. Οι λέξεις είναι σαν να ανοίγουν ένα δρόμο, συνεπώς επηρεάζουν το μέλλον μας και συνεχίζουν να πάλλονται γύρω και μέσα μας για πολύ καιρό αφότου έχουν ειπωθεί. «Πεθαίνει η λέξη αν ειπωθεί, λένε μερικοί. Εγώ όμως λέω πως τότε μόλις ξεκινά να ζει», λέει η σημαντική ποιήτρια Emily Dinkinson. Επομένως, είμαστε πιασμένοι σ’ ένα δίχτυ κραδασμών των λέξεων που έχουμε πει κι έχουμε ακούσει και η δόνησή του επηρεάζει τη συμπεριφορά μας, τις επιλογές και την ευτυχία μας! Πόσες λέξεις σπαταλάμε αλόγιστα κάθε μέρα! Κι όμως, δεν κατανοούμε πλήρως το νόημά τους και δεν αντιλαμβανόμαστε ότι η ζωή μας καθρεφτίζεται μέσα τους! Είμαστε οι λέξεις Σε παλαιότερες εποχές οι άνθρωποι έλεγαν ότι ο άνθρωπος είναι ο λόγος του. Εμπιστεύονταν ο ένας τον άλλο με ένα «λόγω τιμής». Οι λέξεις ήταν πολύτιμες, ήταν ποτισμένες από τον ψυχισμό του ανθρώπου, μια προέκτασή του. Κι όπως είμαστε προσεκτικοί μήπως τραυματίσουμε ένα μέλος του σώματός μας, έτσι έλεγαν ότι πρέπει να προσέχουμε και με τις λέξεις, γιατί είναι κομμάτι μας. Η σύγχρονη επιστήμη (νευρολογία, βιολογία, ανθρωπολογία, γλωσσολογία κ.λπ.) έρχεται να επιβεβαιώσει αυτές τις παλιές αντιλήψεις. Για τον εγκέφαλό μας κάθε λέξη είναι μια διαδικασία σκέψεων, ορμονικών αλλαγών και ηλεκτρικής εκφόρτισεις. Στο στόμα μπορεί να φαίνονται «εύκολες», για τον εγκέφαλό μας όμως είναι αληθινές. Όταν κάποιος λέει τη φράση «Είναι δύσκολο να το κάνω», το στόμα του τη διατυπώνει ως μια απλή διαπίστωση. Για τον εγκέφαλο ωστόσο είναι κάτι δεσμευτικό και δρα έτσι, ώστε να γίνεται πραγματικότητα. Στη φράση «Δεν είμαι καλά», ο εγκέφαλος συμπεριφέρεται σαν άρρωστος! Για κάθε λέξη όμως, εκτός από την έννοιά της, ο εγκέφαλος δημιουργεί ένα δίχτυ συνδέσεων με εικόνες και βιώματα που φέρει η ίδια και μας αφορά άμεσα. Όταν π.χ. λέμε τη φράση «Την πατήσαμε», ο εγκέφαλός μας μπορεί να τη συσχετίζει με μια εικόνα σύνθλιψης του εγώ μας ή με ένα παλιό δυσάρεστο βίωμα. Ακόμα και αν η διαπίστωσή μας αποδειχτεί εσφαλμένη (ότι δηλαδή δεν την πατήσαμε, ήταν λανθασμένες οι πληροφορίες), η φθορά που έχει συντελεστεί μέσα μας είναι ήδη μεγάλη. Αν πάλι η διαπίστωση είναι αληθινή, τότε δεν έχουμε πλέον το κουράγιο να αντιδράσουμε. Οι πετυχημένοι άνθρωποι προσέχουν τα λόγια όσο και τη δράση τους. Ξέρουν ότι είμαστε οι λέξεις μας και ως λογικά όντα έχουμε τη δύναμη που έχουν αυτές. Χρησιμοποιώντας τις νικάμε, πείθουμε, παρεξηγούμαστε, θυμώνουμε, μελαγχολούμε. Ας τις χρησιμοποιούμε με σύνεση. Ο κραδασμός των λέξεων Οι λέξεις έχουν πολλά επίπεδα δράσης. Ας δούμε πώς επιδρούν. Το νόημα της λέξης Είναι το πιο προφανές επίπεδο δράσης της κατά το οποίο τη χρησιμοποιούμε για να συνεννοηθούμε, κωδικοποιώντας ήχους που την αποτελούν και στο σύνολό τους σημαίνουν κάτι. Το νόημα μιας λέξης, όμως, δεν περιορίζεται σ’ αυτό. Έχει και μια κρυμμένη δύναμη με βάση την ετυμολογία της. Π.χ., η λέξη «καταστροφή» αποτελείται από το πρόθεμα «κατά» και το ουσιαστικό «στροφή» και φτιάχνει ένα νοητικό αρχιτεκτόνημα που δείχνει πού μας οδηγεί («μας πήρε η κάτω βόλτα»). Άρα, με το νόημα των λέξεων χτίζουμε μια πραγματικότητα που μπορεί να είναι επικίνδυνη ή γεμάτη ενέργεια. Αντίθετα, η λέξη «αναγέννηση» αποτελείται από το πρόθεμα «ανά» και το ουσιαστικό «γέννηση» και παραπέμπει στην αναβίωση της ύπαρξης. Επομένως η «καταστροφή» και η «αναγέννηση», όταν προφερθούν, δημιουργούν μια κατεύθυνση μέσα στο χώρο, σηματοδοτούν πώς θα κινηθεί ο εγκέφαλός μας. Το ενεργειακό φορτίο Οι λέξεις εκτός από το νόημά τους φορτίζονται και ενεργειακά. Σπανίως μια λέξη είναι «άχρωμη» και «άοσμη». Φέρει την ενέργειά μας. Μπορεί δηλαδή να είναι φορτισμένη και να κουβαλά την ψυχική μας κατάσταση (αγάπη, μίσος, λύπη, ενθουσιασμό, συμπάθεια, ειρωνεία κ.λπ.). Τα φωνήεντα και τα σύμφωνα δημιουργούν μια ζωντανή συχνότητα που διαπερνά το συνομιλητή μας. Αυτός ο κραδασμός ενδυναμώνεται από τα συναισθήματά μας, ανεξάρτητα από το νόημά της. Έτσι, μπορούμε να πούμε σε κάποιον «Σ’ αγαπώ πολύ» εκπέμποντας κραδασμό μίσους ή ειρωνείας. Ή να πούμε «Είσαι κακό παιδί» και να εκπέμπουμε παρ’ όλα αυτά στοργή και συμπάθεια. Τις λέξεις πρέπει να τις προφέρουμε με ενεργειακή δύναμη και δυναμικά, όχι αδιάφορα, αλλά και με συναισθηματική καθαρότητα. «Παν σώμα απορροφά τους παλμούς τους οποίους δύναται να εκπέμψει». Αυτό σημαίνει πως όταν φορτίζουμε μια λέξη αρνητικά και τη στέλνουμε σε κάποιον, κατ’ αρχήν την απορροφούμε εμείς. Οι λέξεις που πληγώνουν άλλους, έχουν αφήσει ψυχικές ουλές και πάνω μας. Ο στόχος της λέξης Κάθε λέξη που προφέρουμε, εκτός από το νόημα και τον κραδασμό της, έχει και ένα στόχο. Οι στόχοι των λέξεων ποικίλουν: μπορεί να θεραπεύσουν, να χαλαρώσουν, να συκοφαντήσουν, να εκνευρίσουν, να περιφρονήσουν, να κινητοποιήσουν, να συγχωρήσουν κ.λπ. Όσο πιο καθαρός είναι ο στόχος στο νου μας και όσο πιο θετικό το περιεχόμενό τους, τόσο πιο κοντά είμαστε στη δύναμη του πρώτου λόγου. Οι ζωντανές λέξεις «Γεια σου, τι κάνεις;». Μια φράση χιλιοειπωμένη που τις περισσότερες φορές όμως μοιάζει νεκρή και άψυχη, χωρίς ενδιαφέρον. Οι λέξεις έχουν αξία όταν είναι ζωντανές, πάλλονται από ζωή και ενέργεια. Ας δούμε πώς μπορούμε να ζωντανέψουμε μια λέξη ή φράση. *Έχουμε ξεκάθαρο μέσα μας το στόχο της λέξης. Το τι θέλουμε να προκαλέσει προς τη θετική βέβαια κατεύθυνση (να θεραπεύσει, να παροτρύνει κ.λπ.) και βλέπουμε αυτόν το στόχο μπροστά μας σαν μια εικόνα που έχει ήδη πραγματοποιηθεί. *Επιλέγουμε τη λέξη ή τις λέξεις που περιγράφουν και αντιπροσωπεύουν αυτόν το στόχο άμεσα και απλά. Αν είναι σπάνιες ή αμφίσημες, μπορεί να προκαλέσουν σύγχυση. Και οι πιο απλές λέξεις, αν ζωντανέψουν, είναι αποτελεσματικές. *Φορτίζουμε τη λέξη συναισθηματικά. Νιώθουμε ότι οι λέξεις μας εκπέμπουν τον ψυχισμό μας. Τις βλέπουμε χρωματισμένες απ’ αυτά που νιώθουμε και σαν πρεσβευτές του εαυτού μας. *Εκφέρουμε σωστά τις λέξεις. Η εκφορά παίζει σημαντικό ρόλο, γιατί θα δημιουργήσει τον κραδασμό επίδρασης στο συνομιλητή μας. Πρέπει να είναι: Καθαρή, χωρίς «μασήματα» των φθόγγων, και αργή, ώστε να ακουστούν και να δονήσουν τα φωνήεντα. Ρυθμική. Οι φράσεις δεν πρέπει να έχουν χασμωδίες (π.χ. εεε ή χμμμ) ή δισταγμούς, κομπιάσματα, ακραίες παύσεις. Πρέπει να βγαίνουν αβίαστα. Με διακύμανση της φωνής. Για να φορτιστεί μια λέξη, απαιτούνται διακυμάνσεις της φωνής, δονήσεις ενδυνάμωσης. Αν πούμε τις σημαντικές λέξεις μας επίπεδα, άχρωμα, δεν εκπέμπουν την κρυμμένη τους δύναμη. Τονίζουμε τη συλλαβή με τον τόνο. Αφήνουμε τα φωνήεντα να αντηχήσουν, τα σύμφωνα να κρατούν τον ξεχωριστό ήχο τους. Π.χ. η φράση «Σ’ αγαπώ» στην κραδασμική της μορφή είναι «Σσσσ’ ααγαπώωω». Το σ και το α στην αρχή είναι τονισμένα, δίνοντας μια δυναμική στη λέξη. Το ω, τονισμένο στο τέλος, κρατάει μια αντήχηση σαν να παρατείνεται. Ένα τέτοιο «σ’ αγαπώ» «εμβολίζει» το δέκτη. Επαναλαμβανόμενη. Μια λέξη δυναμώνει αν την επαναλάβουμε αρκετές φορές σε πολλές φράσεις. Η επανάληψή της δημιουργεί μια κραδασμική «οδό», που της δίνει βάθος, τη χαράζει στο μυαλό του συνομιλητή μας. Η ώθηση της λέξης. Τέλος, εκπέμπουμε τη λέξη «ωθώντας» την στο συνομιλητή μας σαν να τη σπρώχνουμε. Δεν τη λέμε απλώς, αλλά τη βλέπουμε να γεφυρώνει το κενό ανάμεσά μας. Τεστ: Μετρήστε τον καθημερινό λόγο σας Οι λέξεις, οι φράσεις που χρησιμοποιούμε καθημερινά, χαρακτηρίζουν τη ζωή μας. Για να την αλλάξουμε, αρκεί να αλλάξουμε τις φράσεις που από συνήθεια, μίμηση ή επιπολαιότητα επαναλαμβάνουμε. Απαντήστε στις παρακάτω ερωτήσεις. Ποιες λέξεις ή φράσεις χρησιμοποιείτε κάθε μέρα; Ίσως εκπλαγείτε από το πόσες αρνητικές εκφράσεις περιλαμβάνει ο λόγος σας! *Ξυπνάτε το πρωί και έχετε αργήσει στη δουλειά. Ποια λέξη ή φράση χρησιμοποιείτε; *Κάποιος σας έστησε στο ραντεβού. Ποιες λέξεις μουρμουρίζετε; *Χάσατε ένα αντικείμενο που το χρειάζεστε άμεσα και δεν το βρίσκετε. Πώς αντιδράτε λεκτικά; *Διαπιστώνετε ότι δεν προλαβαίνετε να ολοκληρώσετε μια εργασία που είχατε προγραμματίσει για σήμερα. Τι σκέφτεστε; *Είστε εγκλωβισμένοι στο αυτοκίνητό σας σε ένα φοβερό μποτιλιάρισμα. Τι λέτε; *Είστε σε δίλημμα για ένα θέμα. Οι πιθανότητες επιτυχίας είναι 50-50. Ποιες λέξεις χρησιμοποιείτε, καθώς προσπαθείτε να αποφασίσετε; *Υποψιάζεστε ότι ο/η σύζυγός σας ή ένας φίλος ή συνεργάτης σας σας ξεγέλασαν ή σας απέκρυψαν κάτι. Ποιες φράσεις έρχονται στο νου σας; *Σας ρωτάνε πώς ήταν η ημέρα σας. Τι λέξεις χρησιμοποιείτε για να απαντήσετε; Αν από τις απαντήσεις σας συνειδητοποιήσετε ότι χρησιμοποιείτε αρνητικές λέξεις ή φράσεις, βίαιες, υβριστικές, αγανακτισμένες ή θυμωμένες, τότε να ξέρετε ότι προετοιμάζετε τις επόμενες αναποδιές! Επειδή τέτοια περιστατικά συμβαίνουν κάθε μέρα, η σταθερή επανάληψη αρνητικών φράσεων δημιουργεί ένα πλαίσιο συχνοτήτων μέσα στο οποίο θα επαναλαμβάνονται και ανάλογες δράσεις. Αρχίστε από σήμερα κιόλας για να αντικαταστήσετε τις αρνητικές φραστικές αντιδράσεις με θετικές και θα δείτε σιγά σιγά τη ζωή σας να μεταμορφώνεται. Λέξεις και φράσεις που πρέπει να χρησιμοποιείτε: Μην ξαναπείτε *Ξεχνάω εύκολα. Δεν θυμάμαι. Δεν μπορώ. Δεν είναι στο χέρι μου. Τι να κάνω; Δύσκολα τα πράγματα. Ζορίζομαι. Δεν μου αρέσει αυτό που κάνω. Είναι μάταιο. Δεν λύνεται με τίποτα! Θα τα παρατήσω. Δεν είμαι εγώ γι’ αυτά. Μη χάνεις το χρόνο σου. Δεν αντέχω άλλο. Δεν ξέρω τι θέλω. Δεν βαριέσαι Δεν αλλάζει ο κόσμος. Φτου, πάλι τα ίδια. Θα τρελαθώ. Δεν έχω τύχη. Αλλά και βρισιές, βλαστήμιες και αρνητικά σχόλια για την επιτυχία των άλλων. *Όλα εγώ τα κάνω! Δεν σε καταλαβαίνω. Τρελάθηκες; Άντε παράτα με. Είσαι στα καλά σου; Μη με καταστρέψεις. Θα σε καταστρέψω. Δεν πάει άλλο. Φύγε να μη σε βλέπω. Πάλι τα ίδια; Ο καθένας για τον εαυτό του. Κόψε το λαιμό σου. Μη με ζαλίζεις. Δεν με σκέφτεσαι. Είσαι αχάριστος, βλάκας, ανυπόφορος (γενικά αρνητικούς χαρακτηρισμούς). Αλλά και τις λέξεις κούραση, άκεφος, νεύρα, ουφ, ναι μωρέ, καααλά και αρνητικά σχόλια για τις σχέσεις άλλων ανθρώπων. *Δεν είμαι καλά. Νιώθω χάλια. Θα αρρωστήσω. Θα πεθάνω. Δεν έχω δύναμη. Φοβάμαι μην κολλήσω. Θα βγάλω τον καρκίνο. Θα πάθω εγκεφαλικό! Δεν έχω ελπίδα. Άσ’ τα να πάνε. Δεν θα ξαναγίνω καλά. Αλλά και επιφωνήματα (ωχ, αχ) και αρνητικά σχόλια για την υγεία άλλων. Αλλά να λέτε *Είμαι συγκεντρωμένος/-η. Μπορώ! Είναι στο χέρι μου. Βρίσκω πάντα τη λύση. Η ζωή μου δίνει ευκαιρίες. Πάντα τα καταφέρνω. Ό,τι κι αν συμβεί, είναι για καλό. Έχω συγκεκριμένο στόχο. Μου αρέσει η δουλειά μου. Χαίρομαι να εργάζομαι. Δεν πειράζει, θα λυθεί. Από εμένα εξαρτάται. Να δοκιμάσουμε πάλι. Τίποτα δεν χάθηκε. Ας το δούμε από την αρχή. Ας μείνουμε ήρεμοι. Υπάρχει τρόπος. Αλλά και λόγια που ενδυναμώνουν θετικά και τους άλλους. *Θέλω να είμαστε μαζί. Εγώ είμαι εδώ. Μην ανησυχείς. Δεν πειράζει, όλοι κάνουν λάθη. Σε καταλαβαίνω. Θέλω να σε καταλάβω. Νιώθω όμορφα μαζί σου. Χαμογέλασε! Είμαστε ένα! Εδώ είμαι εγώ, αν με χρειαστείς. Είσαι έξυπνος, καλός, όμορφος. Μαζί μπορούμε τα πάντα. Μου αρέσει αυτό που είπες. Έχεις ωραίες ιδέες. Σ’ ευχαριστώ. Σε συγχωρώ. Αλλά και τις λέξεις αγάπη, φως, δύναμη, στοργή, τρυφερότητα, πάθος και θετικά σχόλια για τις σχέσεις των άλλων ανθρώπων. *Είμαι καλά. Δεν αρρωσταίνω. Φροντίζω τον εαυτό μου. Είμαι δυνατός. Νιώθω γεμάτος ζωή. Αγαπώ το σώμα μου. Αγαπώ τη ζωή. Μέσα μου υπάρχει η θεραπεία. Αλλά και θετικά σχόλια για την υγεία άλλων. Όλοι έχουμε συναντήσει ανθρώπους που υπερπηδούν τα εμπόδια, αναλαμβάνουν ρίσκα και είναι επιτυχημένοι στους περισσότερους τομείς της ζωής τους, κάνοντας τους γύρω τους να αναρωτιούνται πως τα καταφέρνουν. Η απάντηση δεν είναι άλλη από μία και μόνο λέξη: αυτοπεποίθηση! Η ψυχολόγος Αναστασία Αναστασοπούλου μιλά για τη σημασία της αυτοπεποίθησης σε όλους τους τομείς της ζωής μας. Για να έχει κάποιος αυτοπεποίθηση πρέπει να έχει σαφή και ρεαλιστική εικόνα για τον εαυτό του, να έχει επίγνωση των δυνατοτήτων του, των ταλέντων, αλλά και των περιορισμών του. Η αυτοπεποίθηση, δηλαδή, εξαρτάται άμεσα από την αυτογνωσία η οποία λειτουργεί σαν εσωτερικός χάρτης που καθοδηγεί, ανεξάρτητα από την δυσκολία των περιστάσεων. Η αυτοπεποίθηση χτίζεται από πολύ νωρίς μέσα μας. Ένα παιδί που μόλις έμαθε να δένει τα κορδόνια του και κέρδισε τον έπαινο των γονιών του γι' αυτό, σίγουρο για τον εαυτό του θα τολμήσει να προβεί στην απόκτηση περισσότερων δεξιοτήτων. Αν, όμως, οι γονείς του το αντιμετωπίσουν με κριτική διάθεση, το παιδί μάλλον θα νιώσει πως είναι ανεπαρκές. Οι ενήλικες που έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση δεν είναι παρά παιδιά που δέχτηκαν επαναλαμβανόμενα επικριτική ανταπόκριση από το περιβάλλον τους και δεν κατάφεραν να βάλουν τις βάσεις της αυτοεκτίμησης. Είναι αλήθεια, πως η κατάκτηση της αυτοπεποίθησης είναι αμφίδρομη διαδικασία και προϋποθέτει θετική ανατροφοδότηση από το περιβάλλον. Ωστόσο, εξίσου βασική παράμετρος της αυτοπεποίθησης στην ενήλικη ζωή είναι να αγαπάμε τον εαυτό μας γι' αυτό που είναι ανεξάρτητα από την εικόνα που οι άλλοι σχηματίζουν για μας. Μπορεί να ακούγεται κλισέ, όμως, κανείς δεν θα πιστέψει σε μας, αν εμείς οι ίδιοι δεν εκτιμήσουμε το δυναμικό μας. Από την άλλη, αυτοπεποίθηση δεν σημαίνει υπέρμετρη αγάπη για τον εαυτό σε βαθμό που να αλλοιώνεται η πραγματικότητα. Μια τέτοια προσέγγιση αγγίζει μάλλον τα όρια του εγωκεντρισμού ο οποίος είναι εξ' ορισμού έννοια αντιφατική προς την αυτοπεποίθηση, γιατί λίγο σχετίζεται με την αυτογνωσία. Εκείνος που θεωρεί, πως είναι καλύτερος απ' όλους είναι σίγουρο πως πλανάται, ενώ τις περισσότερες φορές μη αντέχοντας το αποτέλεσμα της σύγκρισης επιλέγει να κινείται σε ένα περιβάλλον στο οποίο γνωρίζει εκ των προτέρων, ότι θα αποδειχθεί ανώτερος. Και αυτό γιατί ο εγωκεντρικός άνθρωπος είναι ανασφαλής και μπαίνει στις σχέσεις με ανταγωνιστική διάθεση και με την εξωπραγματική ιδέα, ότι πρέπει να είναι ο πιο έξυπνος, ο πιο όμορφος ή εκείνος με τα περισσότερα χρήματα για να κερδίσει μια θέση ανάμεσα στους άλλους. Οι άνθρωποι που διέπονται από τέτοια στοιχεία είναι εκείνοι που πιθανόν να παραμείνουν σε δυσλειτουργικές κατά τα άλλα σχέσεις μόνο και μόνο εξαιτίας του γεγονότος πως εκεί νιώθουν αποδεκτοί. Είναι επίσης εκείνοι που αν δεν αισθανθούν ότι οι άλλοι τους αποδέχονται 100% θα τους υποτιμήσουν μέχρι τελικής πτώσεως, ώστε να αποδειχθούν εκ νέου ανώτεροι και επομένως άξιοι για αγάπη και εκτίμηση. Η αυτοπεποίθηση αποτελεί την μοναδική αφετηρία για να μπορέσει κανείς να αντιμετωπίσει με αισιόδοξη διάθεση το περιβάλλον του, να χαράξει ρεαλιστικούς στόχους, να προσπαθήσει δυναμικά να τους πραγματοποιήσει και να βγει κερδισμένος από την ζωή. ΣΗΜΕΡΑ Σήµερα Ξύπνησα νωρίς, ενθουσιασμένος για όλα αυτά που έχω να κάνω πριν το ρολόι χτυπήσει μεσάνυχτα. Έχω ευθύνες που πρέπει να τακτοποιήσω σήμερα. Είναι δική µου ευθύνη να διαλέγω τι είδος ημέρας θα έχω σήμερα. Σήμερά Θα μπορούσα να παραπονιέμαι και να γκρινιάζω για τα πράγματα που δεν έχω πετύχει στη ζωή µου. Αλλά μπορώ να πω μπράβο στον εαυτό µου για τα πράγματα που έχω πετύχει. Σήμερα Μπορώ να αισθάνομαι λυπημένος που δεν έχω περισσότερα χρήματα ή μπορώ να είμαι ευχαριστημένος που τα οικονομικά µου µε ενθαρρύνουν να σχεδιάζω τις αγορές µου, φρόνιμά και να µην κάνω σπατάλες. Σήμερα Θα μπορούσα να ρίχνω ευθύνες σε άλλον για τις αποτυχίες µου, αλλά μπορώ να μάθω από τα λάθη µου και να γίνω καλύτερος άνθρωπος. Σήμερα Μπορώ να γκρινιάζω για την υγεία µου ή μπορώ να χαίρομαι που είμαι ζωντανός. Σήμερα Μπορώ να κλαίγομαι για όλα αυτά που δεν µου πρόσφεραν οι γονείς µου καθώς μεγάλωνα ή μπορώ να αισθάνομαι ευγνώμων που µου επιτρέψανε να γεννηθώ. Σήμερα Μπορώ να κλαίω γιατί δεν έχω περισσότερους φίλους ή μπορώ να αρχίσω µε έξαψη µια αναζήτηση για να ανακαλύψω νέες σημαντικές σχέσεις. Σήµερα Μπορώ να κλαίω για τις χαμένες στιγμές που µε ξεπερνούν, αλλά μπορώ από εδώ και πέρα να ζω άξια σε κάθε στιγμή που ζω. Σήµερα Μπορώ να κλαψουρίζω επειδή πρέπει να πάω στη δουλειά Ή μπορώ να φωνάξω από χαρά επειδή έχω µια δουλειά να κάνω. Σήµερα Μπορώ να παραπονιέμαι επειδή πρέπει να μάθω καινούργια πράγματα ή µε λαχτάρα να ανοίξω το μυαλό µου και να το γεμίσω µε πλούσιες και καινούργιες γνώσεις. Το Σήµερα Απλώνεται μπροστά µου, περιμένοντας να διαμορφωθεί. Και εδώ είμαι εγώ, ο γλύπτης που πρέπει να δώσει τη μορφή. Το πως θα είναι η σημερινή ημέρα εξαρτάται από εμένα. Εγώ θα διαλέξω τι μέρα θα έχω! Να έχετε µία Θαυμάσια Ημέρα. Εκτός κι αν έχετε άλλα σχέδια.