Η ωραιότερη Καρδιά !!!

Η ΟΜΟΡΦΟΤΕΡΗ ΚΑΡΔΙΑ Στην πλατεία μιας μακρινής πόλης, είχε σταθεί ένας νεαρός και περηφανεύονταν ότι είχε την ομορφότερη καρδιά. Οι περαστικοί θαύμαζαν την καρδιά του που ήταν τέλεια. Δεν υπήρχε ούτε ένα σημάδι πάνω της. Και όλοι συμφωνούσαν ότι αυτή ήταν η ποιο όμορφη καρδιά που είχαν δει ποτέ τους. Ο νεαρός ήταν πολύ περήφανος και κορδωνόταν φωνάζοντας για την ωραία του καρδιά. Ξάφνου ένας γέρος ζύγωσε το νεαρό μας και είπε: κι όμως η καρδιά σου δεν πλησιάζει την ομορφιά της δικής μου καρδιάς. Ο κόσμος, αλλά και το παλικάρι, κοίταξαν την καρδιά του γέροντα, χτυπούσε δυνατά, όμως ήταν γεμάτη ουλές. Υπήρχαν σημεία όπου φαινόταν ότι είχαν κοπεί κομμάτια και στη θέση τους είχαν τοποθετηθεί άλλα, που όμως δεν ταίριαζαν καλά, με αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλές δαντελωτές άκρες. Κι αλλού υπήρχαν σημεία με βαθειά χάσματα απ’ όπου έλειπαν και ολόκληρα κομμάτια. Οι άνθρωποι που βρέθηκαν εκεί, κοίταζαν ο ένας, τον άλλο, πως είναι δυνατόν να ισχυρίζεται, αυτός ότι η καρδιά του είναι ωραιότερη;…. Σκέφτονταν. Ο νέος κοίταξε την καρδιά του γέρου, είδε τα χάλια της και γέλασε. Πλάκα μου κάνεις; Του είπε. Για κάνε σύγκριση ανάμεσα στην δικιά σου και την δικιά μου καρδιά. Η δικιά μου είναι τέλεια. Η δικιά σου είναι ένα μάτσο ουλές και δάκρυα. Μάλιστα …είπε ο γέροντας, η δικιά σου δείχνει τέλεια, όμως δεν θα άλλαζα ποτέ μου τη δική μου καρδιά με τη δική σου. Κοίταξε, κάθε ουλή αντιπροσωπεύει κάποιον που του έδωσα την αγάπη μου. Κόβω ένα κομμάτι της καρδιάς μου και του το δίνω, και συχνά μου δίνει ένα κομμάτι της δικής του καρδιάς, για να πάει στη θέση του άδειου μέρους της καρδιάς μου, αλλά επειδή τα κομμάτια δεν είναι ακριβός ίδια , έχω μερικές αγκαθωτές άκρες, που όμως τις λατρεύω, γιατί μου θυμίζουν την αγάπη που μοιραστήκαμε. Μερικές άλλες φορές έχω δώσει κομμάτια της καρδιάς μου και ο άλλος δεν μου έδωσε πίσω ένα κομμάτι της δικής του καρδιάς. Αυτά είναι τα άδεια χάσματα, ξέρεις, το να προσφέρεις την αγάπη σου έχει και κάποιο ρίσκο. Παρ’ όλο που αυτά τα χάσματα πονούν, παραμένουν ανοιχτά, και μου θυμίζουν την αγάπη που έχω, και γι αυτούς τους ανθρώπους, κι ελπίζω πως κάποια μέρα, θα γυρίσουν κοντά μου και θα γεμίσουν τους χώρους που τους έχω άδειους να περιμένουν. Βλέπεις λοιπόν τι θα πει πραγματική ομορφιά; Ο νεαρός στάθηκε σιωπηλός. Με δάκρυα να τρέχουν στο μάγουλο του, προχώρησε προς τον γέροντα, άπλωσε το χέρι του μέσα στην τέλεια καρδιά του και ξέσκισε ένα κομμάτι της και το πρόσφερε στον γέροντα με χέρια που έτρεμαν. Ο γέροντας τότε πήρε αυτή την προσφορά, την έβαλε στην καρδιά του, και μετά πήρε λίγη από τη κομματιασμένη του καρδιά και την έβαλε πάνω στην πληγή της καρδιάς του νέου. Ταίριαζε βέβαια, αλλά όχι απόλυτα και έτσι έμειναν κάποιες άγριες άκρες. Και το παλικάρι, κοίταξε την καρδιά του που δεν ήταν πια τέλεια, ήταν όμως ομορφότερη από οποιαδήποτε άλλη αφού η αγάπη του γέροντα ξεχείλιζε τώρα από την δική του καρδιά. Ανώνυμος