Όταν η Επιστήμη Ανακαλύπτει Μια Ξεχασμένη Αλήθεια

ΠΕΡΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ Ο γάλλος φυσικός Jean-Pierre Garnier Malet μετά από μια εικοσαετή έρευνα κατέληξε στην "Θεωρία της Διττότητας του χρόνου" που ανέπτυξε στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας (Βόλος - αμφιθέατρο: Γιάννης Κορδάτος στις 26 / 9 / 2005, με την υποστήριξη της Ένωσης ελλήνων Φυσικών) Ο Jean-Pierre Garnier Malet αναφέρει: Σας παρουσιάζω μια επιστημονική μέθοδο, η οποία αφορά το παρελθόν το παρόν και το μέλλον και συνεπάγεται μια ολοκληρωτική αμφισβήτηση του τρόπου ζωής σας. Χρησιμοποιώντας την στην καθημερινότητα σας, θα μπορέσετε να βρείτε σύντομα ισορροπία προσωπική-σωματική ή ψυχική- οικογενειακή ή επαγγελματική. Και είναι χάρη στην Ελληνική γλώσσα που κατάφερα να κατανοήσω τα περίπλοκα γρανάζια μιας τρισδιάστατης κίνησης. Πράγματι η θεωρία της διττότητας, υποχρεώνει την κίνηση των σωματιδίων να ακολουθήσει διακλαδώσεις [τροχιές] και υπάρχουν 27 βασικές. Κάθε μια τους αποτελεί [σχηματικά] ένα γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου. Η θεωρία της διττότητας απαιτεί μια αλλαγή κλίμακας: Ο ορίζοντας ενός σωματιδίου γίνεται σωματίδιο ενός μεγαλύτερου ορίζοντα. [Μικρόκοσμος - μακρόκοσμος] Φαινόταν λοιπόν να υπάρχει ένας προφανής σύνδεσμος ανάμεσα στο σωματίδιο (άλφα-μικρό) και στον ορίζοντά του (Ωμέγα κεφαλαίο) εφόσον σύμφωνα με τη θεωρία μου, το Ωμέγα ήταν με τη σειρά του ένα σωματίδιο (ωμέγα μικρό) σ' έναν ορίζοντα (Άλφα κεφαλαίο). τα μικρά και τα κεφαλαία γράμματα αποκτούσαν έτσι μια θεμελιώδη μαθηματική σημασία. Κατά τους αρχαίους χρόνους τα γράμματα του Ελληνικού αλφαβήτου, χρησίμευαν επίσης ως σύστημα αρίθμησης. Αυτό δεν ήταν καθόλου τυχαίο. ο σύνδεσμος ανάμεσα στο άλφα (α=1)και το ωμέγα (Ω=800) ήταν το ρο (ρ=100) και ως εκ τούτου ήταν φυσικό η λέξη " Ώρα " να μπορεί να σημαίνει στην πρωταρχική Ελληνική γλώσσα την "διαίρεση του χρόνου". Μια λέξη που καθορίζεται από μια κίνηση και μια κίνηση που καθορίζει λέξεις: Ιδού μια καινούρια ιδέα που συνεπάγεται την ύπαρξη "κατασκευαστών λέξεων" . Καμία αρχαία Ελληνική λέξη δεν διαφεύγει από την κατανόηση αυτής της βασικής αρχής. Αυτοί που κατασκεύασαν τις Ελληνικές λέξεις , οι ονοματοποιοί κατά τον Πλάτωνα (Κρατύλος) πρέπει επομένως να γνώριζαν την αρχή της διττότητας του άλφα και του Ωμέγα. Εφ' όσον αυτή η διττότητα είναι συμπαντική, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι η Ελληνική γλώσσα είναι Συμπαντική. ! ( Ανέφερα μια μόνο πτυχή από τις βασικές αρχές της θεωρίας της διττότητας του χρόνου του Jean-Pierre Garnier Malet η οποία στο σύνολό της, για όσους ενδιαφέρονται, δίνει απαντήσεις, πρακτικά εφαρμόσιμες, σε σχέση με την καλή ή κακή πορεία και εξέλιξη της φύσης, του καθ' ενός από μας προσωπικά, καθώς και της ανθρωπότητας)